Van overleven naar leven: de reis terug naar jezelf
Er is een moment in ieders leven waarop je voelt dat het zo niet langer kan. Dat de manier waarop je geleefd hebt—vechtend, overlevend, jezelf wegcijferend—niet meer werkt. Misschien herken je dat moment wel. Een moment waarop je lichaam schreeuwt om rust, je emoties zich opstapelen, en je hart zich afsluit uit angst om opnieuw gekwetst te worden.
Ik ken dat moment maar al te goed. Jarenlang leefde ik op de automatische piloot. Getekend door trauma’s, pijn en diepe onzekerheden, leerde ik vooral hoe ik moest doorzetten. Hoe ik moest laten zien dat ik sterk was. Hoe ik moest overleven. Maar echt léven? Dat was iets wat ik nog moest leren.
De invloed van je innerlijke kind
Zonder dat je het misschien beseft, draagt jouw innerlijke kind nog steeds de pijnen, angsten en verlangens van vroeger met zich mee. De manier waarop je nu in het leven staat, hoe je reageert op situaties, hoe je liefhebt en grenzen stelt—het heeft allemaal te maken met wat je als kind hebt meegemaakt.
Was je als kind vaak op jezelf aangewezen? Dan is de kans groot dat je het nu moeilijk vindt om hulp te vragen. Werd jouw gevoel als kind niet serieus genomen? Dan kan het zijn dat je jezelf als volwassene ook wegcijfert, bang om ‘te veel’ te zijn.
Door stil te staan bij jouw innerlijke kind, te luisteren naar wat het nodig heeft, en het liefdevol te omarmen, kun je helen. Niet door weg te duwen wat je voelt, maar juist door er met zachtheid naar te kijken. Dat is waar de werkelijke transformatie begint.
Van reageren naar bewust voelen
Misschien herken je het wel: een situatie waarin iemand iets tegen je zegt en je direct een enorme emotionele reactie voelt opkomen. Boosheid, verdriet, frustratie. Maar als je diep van binnen voelt, weet je dat die emotie niet alleen door dat ene moment komt. Het raakt iets ouds aan. Een wond die nog niet volledig is geheeld.
Leren voelen zonder direct te reageren is een krachtige manier om jezelf te bevrijden. Je emoties willen je iets vertellen. Ze zijn geen obstakel, maar een richtingaanwijzer. Een uitnodiging om naar binnen te keren en te onderzoeken: Waar komt dit vandaan? Wat heb ik nu echt nodig? Hoe vaker je dit doet, hoe meer je vanuit rust en liefde kunt leven, in plaats van vanuit oude patronen en overlevingsmechanismen.
Liefdevol je grenzen aangeven
Als je jarenlang gewend bent geweest om jezelf weg te cijferen, kan het moeilijk zijn om grenzen aan te geven. Misschien voel je je schuldig of bang dat je afgewezen wordt. Maar grenzen stellen is geen afwijzing van een ander, het is een JA tegen jezelf. Een JA tegen jouw energie, jouw rust en jouw welzijn.
Grenzen aangeven betekent niet dat je hard hoeft te zijn. Juist niet. Het betekent dat je zóveel liefde voor jezelf voelt, dat je durft te kiezen voor wat goed voor jou is. En wanneer je dat doet, merk je dat er iets verschuift. Je voelt je lichter, vrijer. Je energie stroomt weer.
De reis naar zelfliefde begint hier
Dit proces van heling, voelen en loslaten is geen quick fix. Het is een reis. Een liefdevolle reis terug naar jezelf. En ik weet hoe waardevol het is om hierin begeleid te worden. Daarom heb ik een cursus ontwikkeld die je helpt om stap voor stap terug te keren naar jouw kern.
Een cursus waarin je leert hoe je van overleven naar leven kunt gaan. Hoe je je innerlijke kind heelt, je emoties begrijpt en liefdevol je grenzen aangeeft. Hoe je met zachtheid naar jezelf leert kijken, zodat je niet langer vastzit in oude patronen, maar vrij kunt zijn. Vrij om te voelen. Vrij om te zijn wie je werkelijk bent.
Ben je klaar om deze reis aan te gaan? Je bent zo welkom. 💛