Mijn naam is Janneke Bulens en ik ben 38 jaar.
Ik ben moeder van 3 kinderen op aarde en een sterrekind❤️.
Mijn oudste is 22 jaar, wat betekent dat ik op mijn 16e moeder geworden ben.
Dit na een rebelse pubertijd waarin er veel is gebeurd.
Maar goed nu was ik verantwoordelijk en ik kon de verantwoording eigenlijk helemaal niet aan, dus ik ging in overlevingsmodus en was al jaaaaren verslaafd aan suiker. Hier verdoofde ik mezelf mee zodat ik niet hoefde te voelen en mezelf kon verstoppen. Mijn echte gevoelens en mijn echte emoties.
Ik vond mezelf niks waard en was op zoek naar liefde en bevestiging bij de verkeerde mensen met alle gevolgen van dien….
Op mijn 17e pleegde mijn zusje zelfmoord en hoppa ik ging door in overlevingsstand. Dat kan ik toch niet gaan zitten voelen?
Op mijn 23e kreeg ik mijn tweede kind met een andere man.
Een jaar later werd ik opgepakt omdat hij zich met drugs bezighield.
Oeh deze voelde ik wel.
Onschuldig en mijn twee kinderen alleen thuis achterlatend.
Gelukkig was mijn moeder er.
Hierna werd mijn drang tot eten alleen maar erger en erger. Dit was in combinatie met mijn diabetes killing en ik belande regelmatig op de IC.
Nog steeds zag ik er in mijn overlevingsstand niet de ernst van in en wilde mezelf bewijzen dat het goed met mij ging
Hij vond mij belangrijk en hield van mij!
Hii heeft ook mega veel meegemaakt en we snapten elkaar.
Ik raakte zwanger van een tweeling. Superspannend en ook zo welkom.
En toen…..na 8 maanden zwangerschap stopte het hartje van Liam ermee.
Met spoed moesten ze eruit.
Met een spoedkeizersnede werden ze gehaald. Beide levenloos❤️
Gelukkig begon het hartje van Jace te kloppen en was hij helemaal gezond❤️
En toen….na een paar weken, of ik weet het niet eens meer stortte ik in. Ontwikkelde Ptss (of had ik al) en ik zat thuis, met al mijn angsten, waanideeën, nachtmerries etc etc….
En toen….wist ik dat ik zo niet verder kon en startte mijn helingsproces.
Ik ben mijn trauma aangegaan door ze te doorvoelen en doorvoelen en man wat een weg!!!!
But I made it!
En hoe! Ik voel me goed!
Ik heb geen suiker meer nodig om mij te verdoven. Kies voor gezonde voeding en beweging waar ik steeds blijer van word.
Ik help nu andere vrouwen die overgewicht hebben omdat zij hun emoties wegstoppen.
Ik snap hoe het is en ik weet dus ook hoe je dit aan kan pakken. Hoe je echt weer van jezelf kan gaan houden.
Want dat geloof ik oprecht:
Niet afvallen, in de hoop dat je dan gelukkiger bent of het leven leuker vindt.
Maar vanuit zelfliefde beter voor jezelf zorgen zodat je gelukkiger bent en niet meer naar eten hoeft te grijpen.
En hoe je deze zelfliefde kan voelen leer ik je graag.
Stuur mij vast een mailtje als je mijn E-book van 15 euro wil ontvangen dan mail ik hem naar je.
Mocht je alleen even willen kennismaken of je verhaal delen dan ben je ook van harte welkom en kan ik je vrijblijvend wat tips geven.
👇
Wat een heftig verhaal. Ik heb ervaring met PTSS en ik zou dat aan niemand toewensen. Het is geweldig dat je nu mensen wil helpen met je ervaringen. At weet ik dat toen ik zelf bang was, ik absoluut niet in staat geweest zou kunnen zijn om hulp te aanvaarden omdat ik dacht dat iedereen mijn vijand was, en alleen mijn problemen wilden horen om mij uit te lachen of om het door te vertellen of om over mij te roddelen. Ik kon alleen maar genezen door te verhuizen naar Curaçao, de hele dag in de zon aan het stand te liggen, alleen maar contact met mijn ouders, broers en zusje e.d. totdat ik kon bijkomen. Een deel van mijn ervaringen heb ik kunnen verwerken in mijn eerste fantasy roman en dat heeft me heel goed geholpen met de verwerking. Succes met je blog en thanks for sharing.
dank voor je reactie Tibisay, ik snap helemaal wat je zegt en ik had precies hetzelfde. Wat kun je dan achterdochtig zijn he. Wat heerlijk om te herstellen in curaçao. Ik hoef ook niet perse vrouwen te helpen die op dit moment nog veel last hebben van hun ptss… Wel vrouwen die veel hebben meegemaakt en hun emoties weg eten. Nogmaals dank voor het delen van jouw verhaal en een mooie avond toegewenst.
Liefs Janneke
Wat knap en goed dat je hier zo open over bent
Lieve Jolanda,
Dank je wel voor jou reactie! Ik geloof oprecht dat ik zo steeds meer vrouwen kan helpen, door zelf open te zijn en door te weten waar die drang naar eten en het ongelukkig zijn over je lichaam en het zelfs te verdoven vandaan komt
Liefs Janneke
Lieve lieve Janneke, jij bent de ultieme ervaringsdeskundige kun je wel zeggen. Je verhaal raakt me keer op keer. Ik ben zelf niet degene die jou nodig heeft gelukkig, maar ik zal zeker iedereen die dat wel kan zijn naar jou doorverwijzen. Je kunt zoveel betekenen. De wereld wordt een stukje mooier door mensen zoals jij!
Ooooh lieve Karina,
Wat een ontzettend lief bericht daar ben ik heel blij mee. Het taboe op overgewicht en de oorzaak daarachter mag echt opengebroken worden. Er zit vaak zoveel pijn, trauma en niet gezien voelen. Daarbij nog schaamte en het zichzelf niet waard vinden om om hulp te vragen. Verwijs maar door lieverd. Ik help ze graag.
Liefs Janneke
Lieve Janneke,
Wat een heftig verhaal zeg💜
En zo knap van je dat je eruit bent gekomen en nu hierdoor precies weet hoe je anderen met dezelfde problemen kunt helpen. Zulke mensen als jij zijn vandaag de dag hard nodig💜.
Veel liefsss,
Marianne
Wow, wat heb je al een weg afgelegd in dit leven! Het is echt bijzonder dat je vandaag staat waar je staat! Veel bewondering voor. 🙂