Rouwen om je overleden kindje terwijl je leven doorgaat

Rouwen om je  overleden kindje met alle  emoties waarbij  verdriet en  liefde helemaal naast elkaar mag staan en je niet hoeft te kiezen om te rouwen of dat je leven doorgaat. Het kan namelijk beide. Zolang jij jezelf de ruimte geeft om je emoties te voelen. Dat gaat op jouw tempo. Met ups en downs. met verdriet en ook blijdschap. Alles is oke. Geef jezelf helemaal de ruimte om te voelen en ervaren wat voor jou goed voelt.

Je hoeft het namelijk geen plekje te geven ❤️

Een plekje geven staat zo vast en alsof het daarmee klaar moet zijn.

Het verlies van een kindje waar je zo naar verlangde. 


Het verlies van een kindje, jouw kindje. Het kindje van jou en je partner. De baby waar je al van hield en die je al in je toekomst had geplaatst is er nu niet meer. En dat doet zeer, dat doet pijn. En dat mag helemaal! Dat hoef je niet te verstoppen en of doorgaan omdat anderen die van jou verlangen of verwachten. 

Je mag de emoties die je voelt rondom deze heftige gebeurtenissen durven voelen. Er te laten zijn zoals ze komen.


Het daadwerkelijk voelen van jouw verdriet is juist zo een opluchting. Het draagt zo bij aan heling. Aan jouw rouwproces.


Als jij een potje moet/wil janken. Doe dat lekker. Als je wil schreeuwen in het bos of op het strand of misschien wel in je huis. Gewoon doen. Alles waar je lichaam om vraagt draagt bij aan heling en rouwverwerking. 


Het mag er gewoon allebei zijn, en dat je leven doorgaat en dat je verdrietig bent. Alles mag er en kan er zijn. Je hoeft het alleen durven toe laten. 

Rouw en vreugde kan naast elkaar. Verdriet en liefde is bijna hetzelfde. Zonder liefde geen verdriet en zonder verdriet geen liefde. 

Alleen soms vinden we het heel moeilijk om verdriet te voelen of toe te laten waardoor we willen doen alsof er geen verdriet is. 

Stel jij jezelf makkelijk kwetsbaar op? 

Ik vind kwetsbaar opstellen juist een kracht. Om je gevoel toe te laten terwijl er altijd kans op afwijzing is. Maar hierdoor blijf je het dichtste bij jezelf en maakt het eigenlijk niet uit wat een ander van jouw rouwproces of verdriet vind. 

Alles mag er zijn, zolang jij het toestaat en je niet zoveel laat leiden door wat anderen ervan vinden.
 

Ik help andere vrouwen en ouders nu met hun rouwproces omdat mijn zoontje in 2007  vlak voor de geboorte is overleden.

Mijn verhaal vind je hier.

Liefs Janneke