Van Overleven naar Leven: Mijn Reis naar Zelfliefde en Innerlijke Kracht
Mijn naam is Janneke Bulens.
Ik ben moeder van drie prachtige kinderen op aarde, en één lief sterrekindje in mijn hart.
Ik besloot geen slachtoffer meer te zijn van mijn verleden.
Mijn leven is niet altijd makkelijk geweest — maar het is mijn verhaal, mijn kracht, mijn weg naar bewustwording, zelfliefde en vrijheid.
Een jonge moeder op zoek naar liefde en veiligheid
Op mijn 16e werd ik moeder, midden in een rebelse puberteit. Terwijl ik zelf nog kind was, kreeg ik de verantwoordelijkheid voor een ander leven.
Ik zocht liefde, erkenning en veiligheid — maar bovenal was ik op zoek naar mezelf.
Wat ik toen nog niet wist, is dat ik al jaren leefde in overlevingsmodus. Mijn emoties stopte ik weg. Suiker en afleiding waren mijn toevluchtsoord. Alles om maar niet te hoeven voelen wat er werkelijk in mij leefde.
.
Rouw, verlies en het masker van ‘sterk zijn’
Op mijn 17e verloor ik mijn zusje aan zelfdoding.
Die gebeurtenis sloeg me volledig uit het veld — maar ik stond op, zette mijn masker op en ging door.
Sterk zijn. Overleven. Bewijzen dat ik dit aankon.
Nu kijk ik met liefde en zachtheid terug naar dat jonge meisje dat alles op haar schouders droeg.
Ik zie haar. Ik geef haar nu de warmte die ze toen zo hard nodig had.

Trauma’s, patronen en een lichaam dat schreeuwde
Op mijn 23e werd ik opnieuw moeder. Maar mijn leven kantelde weer: mijn toenmalige partner bleek betrokken bij criminaliteit.
Ik werd onschuldig opgepakt, mijn kinderen achterlatend.
Deze gebeurtenis activeerde opnieuw diepgewortelde trauma’s.
Mijn verslaving aan suiker en ontkenning van mijn lichaam werden sterker.
Ik had diabetes, maar ik negeerde de signalen.
Mijn systeem stond in overdrive. Onrust, stress, onverwerkte pijn — mijn lichaam riep om aandacht. Maar ik was nog niet klaar om te luisteren.

Liefde als keerpunt
Tot ik Sander ontmoette.
Hij zag mij. Hij hield van mij — mét al mijn lagen, al mijn pijn.
Samen verwachtten we een tweeling.
Maar opnieuw kreeg ik een diepe les: na 8 maanden zwangerschap overleed ons zoontje Liam in de buik.
Beide jongens werden met spoed gehaald. Alleen Jace begon na enkele momenten toch te ademen. Mijn wonderkind.
PTSS, instorten en de weg omhoog
Na deze traumatische geboorte stortte ik volledig in.
Angstaanvallen, nachtmerries, wanen.
Ik zat gevangen in het donker. Maar ergens diep vanbinnen wist ik:
“Dit is niet wie ik werkelijk ben.”
Er moest iets veranderen.
Ik koos voor heling.
Heling begint met voelen
Ik begon aan mijn diepste reis: de reis naar binnen.
* Ik leerde om niet langer te vluchten voor mijn emoties.
* Om mijn pijn toe te laten in plaats van te onderdrukken.
* Om oude patronen te doorbreken die mij klein hielden.
* Om te helen — niet door iets op te lossen, maar door het volledig te doorvoelen.
Trauma heelt niet met tijd.
Trauma heelt met aandacht, bewustzijn en zachtheid.
Wat ik jou wil meegeven
Deze reis is ook voor jou mogelijk.
Niet door jezelf te veranderen. Maar door jezelf te herinneren.
Door terug te komen bij jouw essentie.
Door te durven voelen.
Door te kiezen voor zachtheid. Voor jezelf.
💛 Van depressie en PTSS naar innerlijke rust en kracht.
💛 Van please-gedrag naar liefdevol grenzen stellen.
💛 Van overleven naar leven in verbinding met jezelf.
Mijn missie
Ik ben hier om vrouwen zoals jij te begeleiden op hun eigen helingsreis.
Niet met trucjes, maar met liefdevolle diepgang.
Niet vanuit moeten, maar vanuit mogen.
Wil jij ook helen, leren voelen, weten dat jij niet je verleden bent? Dan nodig ik je uit om mijn online cursus: Jouw reis naar binnen te volgen. Zodat ook jij weet dat je niet meer hoeft te overleven, maar echt mag gaan leven lieverd. Je bent nu geen slachtoffer meer. Je mag gaan kiezen voor jouw geluk!
Liefs Janneke
Wat een heftig verhaal. Ik heb ervaring met PTSS en ik zou dat aan niemand toewensen. Het is geweldig dat je nu mensen wil helpen met je ervaringen. At weet ik dat toen ik zelf bang was, ik absoluut niet in staat geweest zou kunnen zijn om hulp te aanvaarden omdat ik dacht dat iedereen mijn vijand was, en alleen mijn problemen wilden horen om mij uit te lachen of om het door te vertellen of om over mij te roddelen. Ik kon alleen maar genezen door te verhuizen naar Curaçao, de hele dag in de zon aan het stand te liggen, alleen maar contact met mijn ouders, broers en zusje e.d. totdat ik kon bijkomen. Een deel van mijn ervaringen heb ik kunnen verwerken in mijn eerste fantasy roman en dat heeft me heel goed geholpen met de verwerking. Succes met je blog en thanks for sharing.
dank voor je reactie Tibisay, ik snap helemaal wat je zegt en ik had precies hetzelfde. Wat kun je dan achterdochtig zijn he. Wat heerlijk om te herstellen in curaçao. Ik hoef ook niet perse vrouwen te helpen die op dit moment nog veel last hebben van hun ptss… Wel vrouwen die veel hebben meegemaakt en hun emoties weg eten. Nogmaals dank voor het delen van jouw verhaal en een mooie avond toegewenst.
Liefs Janneke
Wat knap en goed dat je hier zo open over bent
Lieve Jolanda,
Dank je wel voor jou reactie! Ik geloof oprecht dat ik zo steeds meer vrouwen kan helpen, door zelf open te zijn en door te weten waar die drang naar eten en het ongelukkig zijn over je lichaam en het zelfs te verdoven vandaan komt
Liefs Janneke
Lieve lieve Janneke, jij bent de ultieme ervaringsdeskundige kun je wel zeggen. Je verhaal raakt me keer op keer. Ik ben zelf niet degene die jou nodig heeft gelukkig, maar ik zal zeker iedereen die dat wel kan zijn naar jou doorverwijzen. Je kunt zoveel betekenen. De wereld wordt een stukje mooier door mensen zoals jij!
Ooooh lieve Karina,
Wat een ontzettend lief bericht daar ben ik heel blij mee. Het taboe op overgewicht en de oorzaak daarachter mag echt opengebroken worden. Er zit vaak zoveel pijn, trauma en niet gezien voelen. Daarbij nog schaamte en het zichzelf niet waard vinden om om hulp te vragen. Verwijs maar door lieverd. Ik help ze graag.
Liefs Janneke
Lieve Janneke,
Wat een heftig verhaal zeg💜
En zo knap van je dat je eruit bent gekomen en nu hierdoor precies weet hoe je anderen met dezelfde problemen kunt helpen. Zulke mensen als jij zijn vandaag de dag hard nodig💜.
Veel liefsss,
Marianne
Wow, wat heb je al een weg afgelegd in dit leven! Het is echt bijzonder dat je vandaag staat waar je staat! Veel bewondering voor. 🙂