Schuldgevoel bij een burn-out. Hoe komt dat nou en waarom heb je daar zo last van?
In deze blog ga ik hier dieper op in en hoop ik dat je na het lezen jezelf meer tijd, rust en ruimte gunt om te herstellen van je burn-out.
Wat is een burn-out?
Een burn-out betekent dat je te lang over je grenzen bent gegaan. Dat je teveel ja hebt gezegd terwijl je eigenlijk moe was of je week al propvol zat. Maar je de vraagsteller toch geen nee durfde te verkopen. Uit angst voor teleurstelling, conflicten, de gedachten dat een ander denkt dat je het niet aankan, faalangst enzovoorts.
Maar ook jouw gedachten tijdens jouw werkzaamheden, rol als moeder, vriendin, partner enzovoorts. Zeg je iets anders dan je eigenlijk denkt. En pieker, denk je veel over een onderwerp, terwijl je dit voor je houdt. Niet uitspreekt hoe je er echt over denkt. Dan kan je al snel in een burn-out verzeild raken. Die gedachten putten je uit. Juist omdat je misschien denkt dat iemand het niet doorheeft en jij sterk wil overkomen is dat uitputtend.
Kortom: het voorkomen van een burn-out zit hem erin, heel dicht bij jezelf blijven en je overtuigingen onder de loep nemen. Klopt het wel wat ik denk?
Je niet anders voordoen en ook weten dat je niet zwak bent als je iets niet kan, wil of volhoudt. Alles is oké.
Waar komt een schuldgevoel vandaan?
Schuldgevoel komt eigenlijk vandaan uit je kindertijd. Als kind willen we allemaal goed doen. We willen lief en aardig gevonden worden en krijgen al snel het gevoel dat we verantwoordelijk zijn voor het geluk van onze ouders. We doen ons best zodat onze ouders ons lief vinden. Als dat niet lukt, denken we dat het onze schuld is: Schuldgevoel. Dit zit er al zolang in waardoor het bijna een soort van basis gevoel is. Als daar ook nog heftige gebeurtenissen bijkomen waar we ons als kind schuldig over hebben gevoeld dan is het heel moeilijk om hier nog neutraal in te staan. Om zeker te zijn over jezelf. Om te voelen dat je niet overal verantwoordelijk voor bent.
Ons innerlijk kind zoekt in ons volwassen leven naar aandacht en bevestiging dat ze het goed doet. En hoezeer wij als volwassenen ook ons best doen om die bevestiging van anderen te krijgen. Dit gaan nooit lukken, omdat het een soort van vastgeroest patroon is. Goed nieuws: Jij kan zelf je innerlijke kind troosten en helen. Je leest hier hoe.
Het schuldgevoel mag er zijn tijdens je burn-out.
Ja dat klopt. Het schuldgevoel mag er gewoon zijn. Ik denk zelfs dat je er niet onder uitkomt. Maar laat dit schuldgevoel je niet leiden om aan je herstel te werken. Jij bent namelijk het belangrijkst. Alleen door de beperkte overtuigingen kan je nu misschien denken van niet. Deze heb je meegenomen uit je jeugd en het is dus logisch dat deze er nu zijn. Maar je mag wel de tijd nemen om deze om te buigen.
Gebruik deze tijd om echt te herstellen en niet om zo snel mogelijk weer aan het werk te gaan. Anders blijf je meedraaien in stress, haast, verwachtingen en heb je nog niet aan jezelf gewerkt.
Aan jezelf werken kan in rust, liefde, tijd en ruimte. In zachtheid voor jezelf. Zodat jij weer innerlijke rust en harmonie ervaart.
herstel van een burn-out.
Ik gun je een liefdevol herstel van je burn-out. Zodat je echt aan jezelf kan werken. Er is niets mis met je, je bent helemaal goed zoals je bent. Je hebt alleen iets te vaak ja gezegd vanuit angst of schuldgevoel. Gun jezelf om dit nu weer om te buigen. Zodat jij straks liefdevol nee durft te zeggen waardoor jij een liefdevolle ja krijg.
Herstel, neem je tijd. In liefde en in rust.
Ik help je hier graag bij. Als professional, maar ook zeker als ervaringsdeskundige.
Ik heb drie online cursussen die jou kunnen helpen:
Liefdevol grenzen aangeven 27-, excl
Jouw gids naar innerlijke rust en balans 97-, excl
Jouw reis naar binnen 247-, excl
Wil jij liever een sessie in mijn praktijk stuur dan even een mail naar jannekebulens@ruimteenrust.com of plan hieronder je afspraak in onder het kopje Holistische sessie van 90 minuten.
Liefs Janneke
Holistisch therapeut, healer en ervaringsdeskundige.
Heel herkenbaar dat schuldgevoel.. wist nooit zo goed waar het vandaan kwam.
Ja dat gaat zo ver terug, dat je de link soms niet legt. Dank voor je reactie lieverd!
Duidelijk artikel. Dat van dat schuldgevoel en over je grenzen gaan ken ik wel. Maar een burn-out? Ik denk niet dat ik dat heb, ook al hoor ik in mijn omgeving vaak genoeg dat ik te vaak over mijn grenzen ga. En op een vrije dag een groot deel van de dag slapen is natuurlijk ook niet heel “normaal”.
Vind jij dat je over je grenzen heen gaat? Herken jij je grenzen. Doe je het voor jezelf uit liefde, of uit angst, bang voor afwijzing of schuldgevoel. Daar gaat het om. En overdag veel slapen als je veel van jezelf vraagt de rest van de week vind ik wel “normaal”. Liefs Janneke