Trauma en innerlijk kind healing is een mooi thema van het leven. Het doorvoelen van emoties die je niet wil voelen geeft je de kans om de rust in jezelf te vinden. Om echt jezelf te durven zijn. Om te kiezen voor je eigen geluk en te durven vertrouwen op dat alles altijd goed is. Ook al voelt dat soms niet zo.
Zolang we blijven rondlopen met oude pijnstukken van vroeger. Het onverwerkte trauma die we als kind hebben meegemaakt en waar we in het dagelijkse leven in situaties op het werk of prive door getriggert worden lijkt altijd moeilijk en lastig. Maar zie het als een kans.
Een kans om onverwerkt trauma, je innerlijke kindstuk de liefde en aandacht en vooral de veiligheid te geven die het nodig heeft. Want ook al was je vroeger misschien onveilig of was je bang, nu is het een hele andere situatie en je bent niet meer onveilig. Alleen door de triggers of gedachten kan dit soms wel zo voelen.
Het echt naar jezelf kijken kan spannend voelen. Misschien lijkt het ingewikkeld of zelfs vermoeiend. Maar wat als het juist de sleutel is tot bevrijding?
Trauma heelt niet met tijd alleen, maar met aandacht. Wanneer iets of iemand je raakt, is dat vaak een spiegel van iets wat diep vanbinnen nog gezien wil worden. Wat als je die gevoelens niet hoeft weg te duwen, maar er liefdevol bij stil mag staan?
Durf jij de ruimte te geven aan wat in jou geraakt wordt? In zachtheid, zonder oordeel?
Durf jij te erkennen dat sommige reacties niet voortkomen uit wie je nu bent, maar uit een diepgewortelde pijn—een oud verlangen om gezien, gehoord en erkend te worden?
En wat als je jezelf die erkenning nu wél kunt geven? Als je met mildheid naar je eigen verhaal mag kijken, zonder schuld of schaamte?
Genezing begint wanneer je jezelf de ruimte geeft om te voelen, te helen en stap voor stap terug te komen bij wie je werkelijk bent.
Want het ligt eigenlijk nooit aan de ander hoe jij je voelt. En ook niet aan jou. Het is gewoon wat het is. Het is meestal angst voor afwijzing en niet goed genoeg zijn. Wat je mee hebt genomen uit je kinderjaren. Het innerlijke kind in jou wordt zo geraakt. En dat mag door jou gevoeld worden. Meer over het innerlijke kind lees je hier. Want het is een gevoel in jou dat aandacht nodig heeft. Een ander kan dit nooit voor je oplossen.
Ik maakte ook een cursus over het helen van je innerlijke kind. Deze gaat over het trauma, maar ook hoe je trauma van toen invloed heeft op de persoon die je nu bent. En door hier bewust van te zijn en te helen en verwerken zul je meer rust en vrijheid in je lichaam voelen. Onderaan deze tekst kan je de cursus aanschaffen.
Ik zie oplossen bijna hetzelfde als wegstoppen. Want als jij je gevoel niet doorvoelt en een situatie oplost waardoor jij je beter voelt dan zit dat onverwerkte nog steeds in jouw lichaam. Ik geloof echt dat we alleen door te voelen en contact en echt bewust zijn in ons lichaam ons trauma en pijn kunnen verwerken.
Daarnaast ervaar ik dat trauma en oude pijnen “gewoon” in het dagelijkse leven geheeld, verwerkt, “opgelost”, kunnen worden.
Door de dagelijkse triggers die we meemaken.
Maar je moet hier wel zelf verantwoordelijkheid voor nemen en dit durven doorvoelen. Want doorvoelen is in mijn ogen verwerken/loslaten.
Doorvoelen zonder verwachting, oplossing, oordeel enzovoorts.
Gewoon ZIJN met wat er is.
Met jezelf. Zonder teveel er een verhaal ervan te maken.
Voelen.
Liefs Janneke